Mεξικό 1970: Mια υπερομάδα, η Samba και η Junta…‏

Η δυναμική των Μουντιάλ και η ανάγκη για τα σκληρά καθεστώτα να προβληθούν μέσα από αυτό. Το είδαμε από τα πρώτα κι όλας Παγκόσμια Κύπελλα…

Το “άρτος και θεάματα” είτε βρίσκει, είτε δεν βρίσκει εφαρμογή, είτε πολλές φορές γυρίζει εντελώς μπούμερανγκ, δεν παύει έστω και ενδόμυχα να γοητεύει ηγεσίες κυβερνήσεις και απολυταρχικά καθεστώτα.

Το ματς του αιώνα!

To ιστορικό παιχνίδι μεταξύ Δυτικής Γερμανίας-Ιταλίας στο Μουντιάλ του 1970

Έχει χαρακτηριστεί το ματς του αιώνα. Και πρέπει να ήταν. Ο ημιτελικός της 17ης Ιουνίου 1970 ανάμεσα στην Ιταλία και τη Δυτική Γερμανία (4-3) τα είχε όλα.

Όταν το μυαλό του Ζεπ Μπλάτερ «κατέβασε» για πρώτη φορά την ιδέα του «χρυσού γκολ», στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, ένα από τα βασικά αντεπιχειρήματα των διαφωνούντων στηριζόταν σ΄ εκείνη την αναμέτρηση. «Δηλαδή αν ίσχυε τότε αυτός ο κανονισμός, το ματς του αιώνα δεν θα είχε γίνει ποτέ». Είχαν δίκιο. Όλα θα είχαν τελειώσει τέσσερα λεπτά μετά την έναρξη της παράτασης, τέσσερα γκολ δεν θα είχαν σημειωθεί ποτέ και η Ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα είχε γραφτεί εντελώς διαφορετικά.

Η Βραζιλία-θαύμα του 70 στην υπηρεσία της στρατιωτικής δικτατορίας

Πως το απολυταρχικό και στρατιωτικό καθεστώς της Βραζιλίας εκμεταλλεύτηκε τον ποδοσφαιρικό θρίαμβο της καλύτερης Εθνικής ομάδας που είδε ποτέ ο ποδοσφαιρικός κόσμος; Πως έχασε τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 ο Ζίκο; Οι απαντήσεις στο κείμενο που ακολουθεί.

Η Βραζιλία ετοιμάζεται να διοργανώσει το καλοκαίρι τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη, το Παγκόσμιο Κύπελλο. Θα έλεγε κανείς ότι το άθλημα επιστρέφει όχι στον τόπο που γεννήθηκε αλλά στον τόπο που θεοποιήθηκε. Ολα αυτά, σωστά.